AKADEMİ (TEST 2) – JOELLE CHARBONNEAU

ADAY MALENCIA VALE’IN DİKKATİNE: TEBRİKLER. TEST’İ GEÇTİNİZ. ÜNİVERSİTE’YE GİRMEYE HAK KAZANDINIZ. ALTI AYLIK HAZIRLIK DERSLERİNDEN SONRA BİR SINAVA GİRECEKSİNİZ. SONUCA GÖRE YETENEKLERİNİZE UYGUN BİR ÇALIŞMA ALANINDA GÖREVLENDİRİLECEKSİNİZ. BİRLEŞİK BÖLGELER YÖNETİMİ SINAV BOYUNCA CEVAPLARINIZI DİKKATLE DÜŞÜNMENİZ KONUSUNDA SİZİ UYARIYOR. YANLIŞ CEVAPLAR CEZALANDIRILACAKTIR. “İhanet, hile ve tehlikenin gün yüzüne çıktığı gerilim yüklü, insanı paranoyaya sürükleyen bir hikâye…” Publishers Weekly “Savaşçı Vâris’in takipçileri serinin bu muhteşem ikinci kitabına bayılacak. Chima kalemini sihirli değnek gibi kullanıp inanılmaz zenginlikte bir ağ örmüş.” VOYA “Bu devam romanında ilk kitaptaki olaylar daha da heyecanlı bir hal alarak sonunu merak eden hayranları sabırsızlandırıyor.” Kirkus Reviews Roman Girişi Sınav günü. Kolumdaki beş çizikli yara izini örten gömleğimi sıyırıp aynadaki aksime baktım.Uzun kollu mavi bir tunik. Gri pantolon. Üzerinde tek yıldız figürü olan gümüş bir bileklik. Bilekliğimdeki yıldız sembolü ve gözlerimin altındaki morluklar, Üniversite hazırlık öğrencisi olduğumu ele veriyordu. Sınıf arkadaşlarımın da dün gece geç saatlere kadar çalıştıkları her hallerinden belliydi. Altı ay süren hazırlık derslerinin sonunda yirmimiz de sınava girecek ve hayatımızın geri kalanını belirleyecek meslek gruplarına göre bölümlere ayrılacaktık. Göğsüm daralıyordu. Eskiden olsa, derste anlatılanları öğrendiğimi, sıkı çalıştığımı ve zeki olduğumu göstermek için bir fırsat sayarak sınavlara girmekten keyif alırdım. Oysa şimdi neyin gerçek olduğundan ya da yanlış bir yanıtın ne gibi sonuçlar doğuracağından emin değildim. Sınıf arkadaşlarım, gireceğimiz testin önümüzde bizi bekleyen yılları nasıl etkileyeceğinden endişe duyarlarken benim tek düşündüğüm şey yeni bir güne uyanıp uyanamayacağımdı. Başka zaman olsa, önüme gelmesin diye saçımı arkaya toplayıp sıkı bir topuz yapardım ama bugün serbest bırakmaya karar vermiştim. Böylelikle uzun dalgalı saçlarımın, aylarca uykularımı bölen tedirginliğin izlerini gizleyeceğini umuyordum. O da işe yaramazsa gözlerimin altındaki mor halkalara iyi gelmesi için annemin soğuk kompres taktiği iyi bir çözüm olabilirdi. Annemi düşününce ev yine burnumda tüttü. Üniversite öğrencileri ve ailelerinin iletişim halinde olmaları konusunda açıkça dile getirilen bir yasak olmamasına rağmen teşvik edildiği de söylenemezdi. Tanıdığım öğrencilerin birçoğunun Test başladığından bu yana aileleri ve sevdikleriyle hiç görüşemediklerini düşününce kendimi şanslı addediyordum. Bu süreçte bir Tosu yetkilisi sayesinde annem, babam ve dört ağabeyimden nadiren de olsa haber alabiliyordum. İyi olduklarını biliyordum. Babam ve en büyük ağabeyim Zeen, bitkilerin daha çabuk büyümesi için yeni bir cins gübre üretmiş; diğer ağabeyim Hamin ise nişanlanmıştı. Hamin ile müstakbel eşi önümüzdeki bahara evleneceklerdi. Ağabeylerimden birinin evlilik kararı vermesi annemi Zeen ile bizim ikizler, Hart ve Win için de gelin adayı bulmaya teşvik etse de belli ki şimdiye kadarki çabaları sonuç vermemişti. Ailemin yanı sıra beni gelişmelerden haberdar eden biri daha vardı. Can dostum Daileen, çok sıkı çalıştığını ve sınıfta birinciliğe yükseldiğini müjdeliyordu. Söylediğine göre öğretmeni bu sene Test için aday gösterilebileceğini ima etmişti. Tosu’ya gelip yanımda olmak için sabırsızlanıyordu. Ben ise içimden başarısız olsun diye dua ediyor; güvende olacağı, sorularına makul yanıtlar bulabileceği bir yerde, buradan mümkün olduğunca uzakta olmasını diliyordum. Diyerek roman akıcı şekilde devam ediyor.