ALİ’M (BİR TÜRK MASALI) – IŞIL PARLAKYILDIZ

“Onu görünce yine bütün vücüdum zırhla sarılacak ve âşık ruhumu oraya saklayacaktım. Hiç değilse kendime bir an olsun dürüst olmak zamanıydı. Aslı ruhuma aşkını akıtmıştı ama gerçekten ben onu istiyor ve seviyormuydum? Beynimle (Aklım) ruhum arasındaki savaşı kim kazanacaktı. hiç bir herşeyden korkmadığım kadar galip kim gelecek ondan korkuyordum.” Ali’m.. acımasız ve zifiri karanlık puslu bir hayat seçen, Korku ve pişmanlıklarını kör bir cesaretin arkasına saklayan yiğit … Ali’m, öksüzlük ve yetimliğin acısını; Duygu’ya can, Bekir’e kan, Sado’ya Çelikten duvar olarak unuttu. Her zaman arzuların kralıyken, Kalbine tesadüflerle giren Aslı’yla tanıştığındaKalbindeki o doymayan ihtiyacın ne olduğunu anladı: Fakat hayatındaki eksikolan aşk kalbindeki yerine kolay koyabilecekmiydi. Ali’m, aşkı olan Aslı için yanmaya yakmaya alışabilecekmiydi? Öksüz ruhuna, kana bulan şaibeli geçmişine Aslı Aşkını anlatabilecekmi? Ondan devamlı uzaklaşan kadına Kendisini ne kadar çok sevdiğini ikna edebilecekmi? karmaşık arzuların ebedi aşka dönüştüğü Bir Türk Masalı daha… GİRİŞ Gözlerimi açıp güneşin aydınlattığı yatakta doğrulduğumda içkinin kötü yüzüne merhaba diyordum. Midem sanki iki kat büyümüş, başımda davul zuma, halay takımı görev başındaydı. Çivi çiviyi söker deyimini kanıtlar gibi komidinin üzerinde duran viski dolu bardağı kafama diktiğimde gel de uyanma! Cin olmuştum Cin! Ayağa kalktığımda çıplak olduğumu anlamamla yatağın solunda yatan sarışın afeti hatırlamam bir oldu. Yuh be Ali! Ne ara getirdin hatunu da yatağa attın! Tamam, kendime lanet okuyor, eh biraz da vicdan yapıyordum ama her kadm bedeninde can bulan erkekliğimi hissettiğimde vardım ben! Belki de hırsımı çıkarıyordum. Ne olduğunu bilmiyordum ama sanki bir eksiklik vardı. Tek bildiğim bir nev’i ruh hastasıydım. Bunu kendime itiraf edeli çok olmuştu. Kadınların ilgisine sığınmak, kokularında rahatlayıp bedenlerinde var olmaktı benimkisi! Anlık da olsa sevilmeyi seviyordum hepsi bu! Kadm güzel şeydi be! Allah’ın yarattığı en zarif varlık… Narin, bir o kadar sevilesi, öpülesi, sevişilesi.,. Hop hop Ali kendine gel, diye azarlamak aklımı bende alışkanlık hâlini almıştı. Tamam, kabul kadın güzel varlıktı da bir günden fazlası bünyeme dokunuyor, alerji yapıyordu orası ayn! Bedenimi esnetip odanın içinde şortumu bulmak için kısık gözlerle etrafı taradım bir süre… Nereye gitmişti bu lanet şort! Yatağın içine de baktım ama nerdeee! Aramaktan vazgeçip pantolonumu ayağıma geçirdim, gömleğimi giydim. Silahımı yatağın kenarından alıp belime yerleştirdim. Yatakta yatan hatuna baktım, saçları yüzünü örtmüş ölü gibi yatıyordu. Ne ara buraya gelmiştik? Hadi geldik bir şekilde, kim bilir neler söyledim? Ne zırvaladım? Acaba eskort kızlardan mıydı?