ÇOCUKLUĞUM LEV NİKOLAYEVİÇ TOLSTOY

Çocukluğum, usta yazar Tolstoy’un on yaşından itibaren çocukluk ve ergenlik devresini içtenlikle ve kendine has üslubuyla kaleme aldığı unutulmaz bir eser. Yazıldığı dönemden günümüze en çok okunan Tolstoy kitaplarından biri olan Çocukluğum, devrin toplumsal yapısını, anne baba sevgisini, eğitim sistemini, yaşanan çocukça aşkları, anne ölümüyle girilen çalkantılı ruh halini ve sevgi ile nefret arasındaki gidiş gelişleri ele alıyor. Çocukluğum sadece kendi edebi gücü bakımından değil, aynı zamanda Tostoy’u anlamak için de önemli bir çalışma. Yarı otobiyografik bir roman olan Çocukluğum, Tolstoy’un yayımlanan ilk eseridir. Tolstoy bu eserinde hem çocukluk anılarını belgelemiş, hem de bir çocuğun acılarını, sevinçlerini anlatmıştır. Devrin toplumsal yapısının, anne baba sevgisinin, eğitim sisteminin, yaşanan çocukça aşkların, anne ölümüyle girilen çalkantılı ruh halinin de anlatıldığı Çocukluğum sadece edebi gücü bakımından değil aynı zamanda Tolstoy’u ve Rusya’yı anlamak için de önemli bir eserdir. Gelecek, sanat, devlet hizmeti, evlilik ve çocuk yetiştirme gibi konularda tartışıyorduk. İleri sürdüğümüz düşüncelerin saçmalığına asla ihtimal vermiyorduk. Çünkü zekice ve hoş şeyler söylüyorduk. İnsan genç yaşlarda zekâya daha çok değer verir ve inanır. Gençlik çağlarında aklın bütün gücü geleceğe yönelir. Gelecek, ümidin de etkisiyle öyle büyüleyici ve canlı hale bürünür ki, ilerideki mutlulukla ilgili paylaşılan bu hayaller, gerçek mutluluğun da kaynağı haline gelirler. Sohbetimizin ana konusunu teşkil eden metafizik tartışmalarda düşüncenin düşünceyi kovaladığı ve giderek soyutlaştığı, kelimelerin aklımızdakileri somutlaştırmaya yetmediği, kavramların sınırların iyice silikleştiği ve müphem bir hale ulaştığı anlara bayılıyordum. Düşüncenin ufuklarında yükselip artık daha fazla ilerlemenin olanaksızlığını gördüğüm o zirve anında çok mutlu oluyordum.