KÜÇÜK TRAGEDYALAR (PİNTİ ŞÖVALYE – TAŞTAN KONUK) – ALEKSANDR PUŞKİN

“Rusların gözünde Puşkin bir tansıktır. O günden bu yana sağlam çatısı hiç sallanmayan, çağdaş bir öğrencinin, bir şoförün, bir yazarın ya da bir mühendisin aynı kolaylıkla benimsediği bir dile son biçimini vermiştir. çağdaş bir öğrencinin, bir şoförün, bir yazarın ya da bir mühendisin aynı kolaylıkla benimsediği bir dile son biçimini vermiştir. Romantik sanatla çağımız duyarlığı arasında kurulmuş kusursuz bir denge; yazınsal’ı destekleyecek sonsuz bir biçem çeşitliliği; en sıradan gündelik konuşmayı sürekli olarak şiirle besleyen ve böylelikle nerdeyse günlük yaşamı şiir katına yükselten yücelten bir dil.’ Genç bir hovardanın nasıl içi giderse Bir yosmayla buluşmanın öncesinde Yada eldeğmemiş bir kızcağızla, ben de Saatlerce bekledim seyredeceğim şu anı 24 Gözden uzak, mahzenimde, demir kasalarımı.Şükürler olsun! Altıncı kasaya, bugün, Ki henüz tepeleme dolmadı, bir avuç daha atacağım yeni altınlarımdan. Az gibi geliyor, ama servet dediğin Azar azar birikir: Okumuştum, bir zaman Çarın biri, avuç avuç. toprak yığılsın buyurmuş Da, çok geçmeden bir tepe yükseltmiş başını, Anlaşılan, göz zevkini okşuyormuş çarın Oradan bakması ışıklı çadırlar giymiş vadiye. Telaşlı gemilerle kıpır kıpır denize. Ben de avuç avuç taşıdım bu mahzene Topladığım vergiyi, burada yükselttim tepemi Ve bakıyorum zengin ülkeme. Ne kaldı Buyruğuma girmeyen, demir pençemin altına?. Canım çekerse, saraylar yükselir bir anda: Orman perileri dans eder eşsiz bahçelerimde; ilham perileri gözüme girme yarışındadır Deha, cayar özgürlüğünden, buyruğumdadır, Namus ile durmak bilmeyememek, büzülüp köşeye, Ödül endirilmeyi beklerler. Bir ıslığımla Kana bulanmış suç, ürkekçe sokularak yanıma, Elimi yalayacak, gözlerime bakacak.