Gölgenin Güneşi - Meryem Soylu | PDF İNDİR

Gölgenin Güneşi - Meryem Soylu | PDF İNDİR,  Sessiz sessiz, hıçkırıkları arasında ağlayan Asya'nın dermanı kalmamıştı. Tren rayları üzerinde, dizleri üzerine çökmüş, içini kaplayan korkuyla başını öne eğmiş, titreye titreye ölümünü bekliyordu. 
    Çaresizdi...
    Yardım isteyeceği kimsesi yoktu.
    Yıldızlar bile küsmüş görünmezken dolunay üzerlerine vurmuş, bu gece olacakları belgelemek istercesine ışık tutuyordu.
    Asya başını kaldırarak biraz yana çevirip bir kez daha baktı abisine yalvaran gözlerle. 
    "Yapma abi!"
    Cılız çıkmıştı sesi. Gücü kalmamıştı daha fazla. Abisi Çetin silahı biraz daha sıkı kavradı. Kardeşinin yaptığı hatanın telafisi yoktu. Hapse girmek daha otuzunda zor olacaktı ama namusu ortada olmaktansa daha şerefliydi. Hiç yoktan namusunu temizlemiş olacak, paşalar gibi yatacaktı. Karısıyla iki yaşındaki bebeğini pek düşünmedi o sıra. Düşünürse işin içinden çıkamazdı. Hem babası vermişti bu emri. Pekala karısına da, çocuğuna da bakardı.
    "Sen istedin bunu Asya. O şerefsiz kimse söyle adını."
    Asya bakışlarını yere düşürdü. 
    Bora... Biricik sevgilisi... 
    Nasıl söylerdi abisine? Kendisi için zaten hüküm verilmişti, ölecekti... Bir de sevdiği adamın sonunu kendi elleriyle nasıl hazırlardı? Biliyordu ki onun adını verirse babası onun da ölmesini isteyecekti. Abisi ise öldürmekten çekinmeyecekti. 
    Onunla olan günlerini hatırlayınca dolan gözlerine inat bir tebessüm belirdi dudaklarında. Bora onun üniversite aşkıydı. Çok uğraşmıştı Asya'yı etkilemek için. Sevgili olana kadar elinden geleni yapmıştı, başarmıştı da. Asya'nın ilk aşkıydı o. Şimdi bu halde olduğunu bilse onun için her şeyi yapmaz mıydı?