BENİM ANNEM BİR GORİL FRİDA NİLSSON

Jonna, Mimozalar adlı bir çocuk yurdunda yaşamaktadır. Oradaki bütün çocuklar saçlarını topuz yaparlardı,Sevimli bir Anne ve babanın kendisini evlat edinmesini hayal ederdi. Ne var ki bir gün bir dişi goril, çocuk yurduna başvurur ve Jonna’yı evlat edinir. Birlikte bir hurdalıkta yaşamaya başlarlar. Goril alışıldık olan her şeyden, temizlikten ve arazisini satın alıp yerine havuz yapmak isteyen Tord’dan nefret eder; Oliver Twist’i, örümcek ağlarını ve hurdalığa gelen müşterileri kandırmayı sever. GİRİŞ Dokuz yaşımdayken bir goril tarafından evlat edinildim. Hiç böyle bir şey talep etmemiştim, yine de oldu. Güzel bir eylül günüydü. Mimozalar’ da -annesiz babasız çocukların kaldığı bir çocuk yurdu- bütün çocuklar bahçeye kovalanmıştı, çünkü büyük temizlik günüydü. Rüzgar özenle derlenmiş yaprak yığınını alt üst ediyordu. Çocuk yurdunun müdiresi Gerd bütün çarşafların, havluların, yastıkların ve örtülerin dışarıya çıkarılıp silkelenmesi ve havalandırılması talimatını vermişti. Kendisi de yükselen toz bulutundan itinayla sakınarak aramızda dolanıp işi nasıl yaptığımızı teftiş ediyordu. “önce silkelediğiniz çarşafın tozunun dağılmasını bekleyin, sonra diğerini silkeleyin! Yoksa toz gıcık yapar, öksürürsünüz, benim de sinirim tepeme çıkar.” Aron’la bir çarşafı uçlarından çekiştiriyorduk. “Dikkat etsene!” dedim. “Çok sert silkeliyorsun.” Aron daha da sert silkelemeye başladı. “Güçlüyüm, ne yapayım?” dedi. Öyle şiddetli silkeliyordu ki, yüzü kıpkırmızı olmuştu. Sarı saç örgülerim başımın etrafında zıp zıp zıplıyordu. Mimozalar’ da saçları uzun olan bütün kızlar saçlarını örmek zorundaydı, çünkü böylece Gerd’e göre bitlerin saçlara yerleşmesi daha zor olurdu. “Yeter! ” diye bağırdım ve Aron’un elinden yatak örtüsünü çektim. Aron burnunu çeke çeke üzerini kaşıdı. Yüzü çillerle kaplıydı, tıpkı bir dilim salama benziyordu. “O zaman kendin silkele,” diyerek yerden bir yastık aldı, sanki yastığın canını çıkarmak istermiş gibi dizlerine vurdu. “Acele ederseniz daha çabuk bitirirsiniz!” diye dırdır etti Gerd. Açık yeşil bir ev önlüğü giymişti ve kulaklarında da küçük altın küpeler parlıyordu.