Bir Alex Değilim- İstiklal Akarsu|PDF İNDİR

Size aşktan bahsedeceğim, hem de ilk aşkımdan, ya da ikinci aşkımdan, üçüncü de olabilir ama en doğrusu ilk hezimetimden. Yaşımın 16 olduğu bir zaman dilimiydi. İnsan evladının en atarlı, en yanarlı dönerli yaşıdır 16. Hayat üstüme üstüme gelirken ben tek bir kızın üstüne üstüne gitmek istiyordum. Evet, ben bir kızdan hoşlanıyordum, daha da kötüsü platonik bir hoşlanma söz konusuydu. Bana kalsa sittin sene gidip söylemem hoşlandığımı, kızın ruhu duymaz, delicesine sevildiğini hiç bilmez. Lakin o yaşlarda çoğu şey gibi gönül işinde de çevrenizdekiler yönlendirir sizi. Bakkal bile akıl verir, manav bile "Seviyorsan git konuş len, çekinme karı gibi," der. Ama en çok da yaşıtlarınız verir gazı, kendisi dişi sineğe bakarken bile kızaran arkadaşınız böyle bir olayı kaçırmak istemez, "Du bi teklif etsin de, rezil olsun eşşeğinoğlu," der. Gazı veren arkadaşın adı Süleyman, gazı alan kişi ben, gaz kaçağına maruz kalacak kızın adı Sibel'di.

- Olum, seviyo musun lan bu kızı?

- Sevmek demeyelim de…

- Ne diyelim o zaman amk?

- Hastasıyım diyelim, sevmek hafif geldi sanki.

- Aslanım benim be, zaten hastası olunmayacak gibi değil Sibel, o endam, o boy, o etek boyu.

- Ne diyon lan sen?!

- Güsel bi kız sonuçta...