BÜTÜN ÖYKÜLERİ 1 (DEĞİRMEN, KAĞNI, SES) – SABAHATTİN ALİ

– Bir Cinayetin Sebebi – Bir Siyah Fanila İçin – Viyolonsel – Komik-i Şehir – Değirmen – Birdenbire Sönen Kandilin Hikayesi – Kurtarılamayan Şaheser – Bir Orman Hikayesi – Bir Delikanlının Hikayesi – Bir Gemici Hikayesi – Bir Skandal O zamana kadar bu kulübede çalınan viyolonsel, vahşileri alakadar etmezdi. Fakat şimdi bu şarkı, genç adamın kalbinden ıstırap ve hıçkırık halinde viyolonselin tellerine dökülen bu beste, onları da şaşırttı, donuk hassasiyetlerine kadar işledi ve hepsi koşarak kulübenin etrafına toplandılar. Şimdi kapıda birbirinin üstüne çıkarak çalgıyı dinleyen zenciler, siyah bir üzüm salkımını andırıyordu. Annelerinin yapraktan eteklerine sarılan küçük çocuklar bile susmuşlardı. Ve kulübenin önü ağlayan zencilerle evet bu bir mucizeydi ve hepsi birden ağlıyorlardı bir arı kovanının ağzına benziyordu. “İşte adaşım, sana seven bir Çingene’nin hikayesi. Çiçeklerin açtığı mevsimde, senin kollarına yaslanan ve çiçekler kadar güzel kokan bir vücutla uzak su kenarlarında oturmak ve öpüşmek, yoruluncaya kadar öpüşmek hoş şeydir… Seni gördüğü zaman zalimce başını çeviren mağrur bir dilberin kapısı önünde ve ay ışığı altında sabaha kadar dolaşmak, bunu candan arkadaşlara ağlayarak anlatmak, söz aramızda gene hoş şeydir. Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte adaşım, yalnız bu sevmektir.” (“Değirmen”den) Kimi yazarların yapıtları size göz kırpar, kendine doğru çeker hep. Sabahattin Ali işte bu yazarlardandır. YKY bu “daima genç” ustanın portresini tamamlama yolunda ilk adımı atıyor.