Sen, ben ayrı düştük Şiir dilinde buluşalım Ayrılıklara inat kavuşalım. “ “Şiir; inanca aşkın olarak imanı besler. Sözün, eylemde ve kültürde anlam, değer ve duygusunda iman (emin oluş) ile gerçekleşmesini destekler. Bu anlamda şiirsel eylem, bir doğuş/ nefes olmak ile kalmayıp, sözün gücünü kendiliğe kattıkları ve kültür kıldıkları ile görünüşe taşır. İnanca ait olan; anlam, duygu ve değer belirimlerinde ruh üflenerek öznelde ve toplumda canlı kılınacak ise şiir dili bir uğraktır. Bu uğrakta imanda peklik ve artış sağlanır iken söz, metafizik oluşunu estetik oluşunda bulmuş olur. Dinleyicisine de nesnele aşkın öznel oluşunu hissetmesine olanak verir. Sanatsal olarak basit ve cazip olsa da anlam, değer ve duygu yüklemlerinden yana teşbih düzeyinde zengin bir açılıma sahiptir. Teşbih ve anlam formasyonunda estetik olduğu, ilkesel içeriğine göre evrensel oluşu ve okunuşundaki sunumunun güzel oluşuna göre genelde karşılık bulduğu doğrultuda sanatsal oluşunu korur. İlahi sözün şiirsel oluşu, insanın sezgi, duygu, anlam ve değer gerçeğinden hareket ile varoluş belirimlerinden soyutlamadan anlayışına inmenin gereğidir. Sadece usa değil, gönle de inen ilahi söz ile insan, duygusunda buldukları ile katılımcı olduğu tanrısal alana taşınmış olur. Böylece tanrısal alana aidiyet sorumlu oluş ile gerçekleştirdiklerindede ilahi sözü gerçekleştirmiş olarak nesnel oluşa aşkın öznel oluşta kendini bulur. İman, muhabbet, vicdan, us vb. belirimlerde kendilik,tanrısal alanda vücud bulur iken insan olmak Tanrı ile bulunan olur.Şiir gerçeğe dair ve güzel ise varoluşu anlamlı ve değerli bulmanın öznel gerçeği olur. Nesnel olgusal düzlemde gerçekleştirilmeye zorlanılan felsefe, bilim ve teknik edinme sürecinde insan, nicelin dünyasında tinsel oluşundan yana uzaklaşır iken şiirin romantik ussal oluşundan da uzaklaşmıştır. İlkeler ve duygularından yana uzaklaşan insan ise mekanik bir dünyada ruhsuzlaşmaktadır. Daha duyarlı olunan bir dünya edinmekten bahsetmekte isek şiirsel oluşa ihtiyaç vardır. Tanrı dahi ilahi sözünde şiirsel oluşu korur iken şiirsel oluşunda,insana duyarlı ve sorumlu olan olarak kendini görünüşe taşır.Şiir ile insana, dilin en estetik formasyonunda hem tenezzül etmekte hem de değer verdiğini göstermektedir. Ayrıca anlayış vermekte iken kendiliğine anlam ve değer beliriminde yöneltmekte ve anlayışta kendiliğine yükseltmektedir. Öznel oluşun gerçeğini, şiirsel dilde estetik biçimde görünüşe taşımaktadır.
İncələmə tapılmadı!
Bu məhsul üçün şərh tapılmadı. İlk şərhi yazın!