UÇUŞAN ETEKLER (BİR AĞIT) - JOHN BERGER

John Berger’ın kaybettiği eşi Beverly Berger’ın ardından, oğlu Yves Berger’le birlikte yazdığı bir ağıt: Uçuşan Etekler. Çizimlerle desteklenen; bu dünyadan “geçmişten geleceğe mesajlar taşıyan bir koşucu gibi geçen” bir kadına yazılmış; sevgiliye, dosta, yoldaşa, çalışma arkadaşına, akıl hocasına duyulan özlemin anlatıldığı bir mektup… Sana çok yakışan güzel giysilerinle canlanıyorsun gözümde, yüreğimde gömülü o kendine has tebessümünle gülümsüyorsun. Bir zamanlar, daha ben dünyaya gelmeden yaşadığın Noel Road karşımda uzanıyor. Dudaklarından eksilmeyen tebessümün leo yolda yürüyüşünü, köşeyi dönüşünü hayal ediyorum. Pek çok şey eskisi gibi, pek çok şeyse bambaşka. Hayat böyle, anne. Bana hep dediğin gibi, “Roma bir günde inşa edilmedi”yse eğer, belki de doğduğumuz günden ölene değin en hayati şeyleri benliğimizin derinliklerinde taşıyoruz. Senin bundan elli yıl önce, Noel Road’da yürürken taşıdığını, ben bugün galerinin önünde otururken taşıyorum. Ve resimlerim bir yerlerden geldiyse eğer, bu yerin seninle benim aramda, o zamanla bu zaman arasında olduğuna inanıyorum. Birbirimize olan sevgimiz gibi anne, hayatın hiç son bulmayacağı bir yerde.