ÇARPIK EVDEKİ CESETLER AGATHA CHRİSTİE

Leonides ailesi, büyükbabaları Aristide bir ensülin iğnesiyle cinayete kurban gidinceye dek, Üç Kuleli Malikâne’de mutlu bir yaşam sürmektedir. Bütün ipuçları cinayeti aileden birinin işlediğini gösterir. Bu yüzden cinayeti çözme görevini Sophia’nın nişanlısı Charles Hayward üstlenir. Çarpık bir adam vardı, çarpık bir yolda yürürdü. Çarpık bir çitin yanında, çarpık bir altı peni buldu. Çarpık bir kedisi vardı, çarpık fareler tutardı.Ve hepsi küçük, çarpık bir evde otururlardı… Sophia Leonides’le Mısır’da, savaşın sonlarına doğru tanıştım, Dışişleri Bakanlığı’na bağlı dairelerden birinde, oldukça önemli bir görevi vardı. Onunla önce iş gereği konuşuyordum. Fakat çok geçmeden gençliğine karşın bu düzeye yükselmesine neden olan çalışkanlık ve zekâsını takdir ettim. Sophia Leonides, o sıralarda yirmi iki yaşındaydı.Olağanüstü güzel bir kızdı. Üstelik çok iyi çalışan bir beyni, pek hoşuma giden bir şaka anlayışı vardı.Onunla çabucak dost olduk. Sophia’yla konuşmak, dertleşmek o kadar kolaydı ki, sık sık yemeğe,arada sırada dansa gidiyorduk. Çok hoş vakit geçirdiğimizi de söylemeliyim. Bütün bunları biliyordum tabii. Fakat Avrupa’daki savaş sona ererken Doğu’ya atanınca, başka bir şeyin de farkına vardım. Sophia’yı seviyor, onunla evlenmek istiyordum…Bunu onunla Shepheard’s de yemek yerken anladım. Pek şaşırmadığımı söyleyeyim. Aksine bilinen bir gerçeği iyice görüyormuşum gibi bir duyguya kapıldım…O zaman genç kıza yeni gözlerle baktım. Fakat karşımda yine uzun süreden beri tanıdığım Sophia vardı. Gördüğüm her şey hoşuma gidiyordu. Alnını gururla çevreleyen, siyah saçları. Koyu mavi, parlak gözleri. İradeli bir insan olduğunu belirten köşeli çenesi. Biçimli burnu. Sophia’nın, iyi bir terzi tarafından dikildiği hemen anlaşılan açık gri tayyörü, bembeyaz bluzu da hoşuma gitti. “Usta bir kalemin yarattığı mükemmel bir roman.” -New Statesman- “Çarpık Evdeki Cesetler adlı yapıtımı büyük bir zevkle kaleme aldım. En iyi romanlarımdan biri olduğuna inanıyorum.” -Agatha Christie-