KİTAP BENİM KANADIM MELİSA GÜRPINAR

İşte size yazdığım bu mektubu da,Aklımdan geçirdim.Bekleyemedim okuma yazma öğrenmeyi. Kağıt kalem kullanmadan yazıverdim.Parmaklarımla havanın içine, Çizgiler çiziverdim gizlice. Bu da bir mektup olur, göklere yazdığım.Belki kuşlar okur,Belki aydede. Ben doğmamış bir bebeğim daha.Bekliyorum sıramı ve hazırlanıyorum uzun bir yolculuğa.Annemin karnında rahatım ama,Yalnızlıktan sıkıldım. Hem de çok merak ediyorum,Başka çocukları da.Yürümesini, konuşmasını, Oğlan mı kız mı olduğumu hiç bilmesem de, Yeterince büyüdüm, hazırlandım yaşama. Büyük denizleri arayan bir balık gibi dolaşıyor, .Sabırsızlanıyorum beni bekleyen o belirsiz serüvene. Annemin yakınlığını çok seviyorum ve sıcaklığını, Bana ninni oluyor kalp atışları.Ama burası karanlık ve dar gelmeye başladı. Hava almak istiyorum şöyle geniş bir solukla. Güzel sesler geliyor kulağıma ara sıra. Duymak istiyorum benim de bir sesim varsa. Annemi görmek, Biraz da babama tutunmak istiyorum. Babaların karnında çocuklara yer yoktu da, Ben ondan mı annemin karnında büyüdüm acaba?