ÜSTÜ KALSIN CEMAL SÜREYA

Ölüyorum tanrım

Bu da oldu işte.

Her ölüm erken ölümdür

Biliyorum tanrım.

Ama, ayrıca, aldığın şu hayat Fena değildir..

Üstü kalsın..

Cemal Süreya’nın seçmelerini hazırlarken, çok zorlandım, çünkü kitap belli bir sayfa sayısı ile sınırlıydı. Bazı şairler var ki, onlardan birkaç şiir seçersiniz, aklınızda, belleğinizde kalanlar öne çıkar, diğerlerini siz de, okur da unutmuştur.Cemal Süreya’nın bütün şiirlerini seçmelere almak isterdim, çünkü hepsi aklımdaydı, ezberimdeydi. Her iyi şairi, ben şiir kuramlarıyla, poetika,nesnel ölçütler toplamı ile değerlendirmiyorum.Onun şiirini, eleştirinin katı süzgecinden geçirmek, kurallar bütününü uygulamak, şiirinin kırılganlığına aykırıdır. Ama bu onun şiirinin zayıflığını göstermez, böyle bir şeyi aklımdan bile geçirmem. Hayatıma/hayatımıza/hayatınıza sızabilmiş şairlerden biridir Cemal Süreya. Şiiri kadar düz yazısı da usta işidir. Acaba onlara düz yazı şiir, eski deyişle mensur şiir denilebilir mi? Şüphesiz evet. Neyi yazardı, şiirindeki belirgin tema’lar nelerdi, şiire, daha önemlisi insana, Türkiye’ye nasıl bakardı? Yaşamımızın rengârenk öyküsü şiirle böyle yazılabilirdi ancak.Aşk mı, toplum mu, güney mi, kuzey mi, Türkmü, Kürt mü? Şiirinin önünde geçerliğini yitiren sıradan sorular. Ne zaman canım şiir okumayı çekse mutlaka bir Cemal Süreya okurum, çünkü benim bütün hallerimi bir dizede anlatmıştır. Minimal sözünü kullanmamalıyım ama, şiirin aza indirgeme çalışması olduğunu o iyi bilir, şiirinde fazlalık yoktur. Hele mısra-ı berceste, divan şiirinden sonra onda hakimiyetini sürdürmüşür.